En sevdiklerin bile canını yaktığında sığınmak için kime gidersin? Ya da gerçekten, o andan sonra herhangi bir insana ihtiyaç duyar mısın?
Bugün kendime sorduğum tek soru buydu. Cevabını da vereyim; kimseye ihtiyaç duymuyorsunuz. O andan sonra ölene dek kimseye güvenemeyeceğinizi de anlıyorsunuz. Ben zaten bunu çok önceden anlayanlardan idim; ama artık eminim. Ölene dek bu şekilde, tek bir insana bile güven(e)meden yaşayacağım.
Karşımdaki bireyin yüzüne baktıktan ve bir tek konuşmamızdan sonra onun hakkında kafamda yorumumu yapacağım ve beni yanıltmayacak. Benimle konuşurken başka, diğeriyle konuşurken daha başka olacak. İlla bi taraflar oynayacak. Bugüne kadar sadece birkaç kişide yanıldım; şu an insanların bir gün mutlaka içlerindeki bütün kötülüğün yok olacağına inanıyorsam, onların sayesinde. Bir de mutlaka yeniden, ilkinden biraz daha farklı koşullarda tanışmak istediğim-haklarındaki yorumum değişsin istediğim insanlar var tabi. Olur mu olmaz mı bilinmez, ama böyle bi dilek hakkım olsa mutlaka kullanırdım.
Birine ihtiyaç duymak demiştik değil mi? Yalnızlığa öyle alışıyor ki insan; bi yerden sonra kendinden başka kimseye ihtiyaç duymuyor. Ama sorun şu ki; ben kendime de ihtiyaç duymuyorum. Silinsem diyorum bazen, yok olsam yeryüzünden, kim fark eder? Ya da kimin için ne fark eder? Benim için fark eder mi mesela? Ne değişir? Hiçbir şey. Onlarca insan hayal kırıklığına uğrattı beni, belki ben de onları uğrattım, bilmiyorum. Bildiğim bir tek şey var, olumlu-olumsuz kararlarımız, iyi-kötü anılarımız olan hangi insan hayatımızdan giderse gitsin, mutlaka bizden bir parça kopararak gidiyor. Ve o boşluk hiç kapanmıyor. Başta kanıyor, sonra kabuk bağlıyor ama asla tamamen iyileşmiyor. Sonra siz, siz eskisi gibi olamıyorsunuz. O eskiye özlem duygusu da hep buradan geliyor. İnsan, insan mutlu olduğu, bu gülüşün ardından acaba kötü bir şey gelip de mutluluğumu bozar mı düşüncesinden bihaber olduğu günleri özlüyor. İnsan, karşısındakine güvendiği günleri özlüyor. Günleri özlüyor ama, insanları özleme yeteneğini kaybediyor.
Özlediğiniz insanların daima -bir şekilde- sizinle olması dileğiyle.
